Ποποκατέπετλ

(Popocatepetl). Ηφαίστειο του Μεξικού, η δεύτερη σε ύψος (5.452 μέτρα) κορυφή της χώρας, μετά την Πίκο ντε Ορισάμπα (Σιτλαλτέπετλ, 5.700 μ.). Η χιονοσκεπής κορυφή του υψώνεται στα σύνορα των ομόσπονδων Πολιτειών Πουέμπλα, Μεξικό και Μορέλος, σε γεωγραφικό πλάτος 19° 02΄ και σε δυτικό μήκος 98° 38΄ Γκρίνουιτς (70 χλμ. περίπου ΝΑ της Πόλης του Μεξικού). Το Π., που στην αζτεκική γλώσσα σημαίνει «βουνό που καπνίζει», βρίσκεται στην ορεινή αλυσίδα της Σιέρα Νεβάδα κι αποτελείται από πετρώματα διαφορετικής φύσης: ανδεσίτες, κεροστιλβικούς ανδεσίτες και βασάλτες. Η δενδρώδης βλάστηση προχωρεί στα πλευρά του ηφαιστείου ως τα 3.900 μ. Από εκεί, ως τα 4.300 μ. περίπου, κατώτερο όριο των αιώνιων χιονιών, εκτείνονται λιβάδια και βοσκότοποι. Το Π. έχει σημειώσει πολλές εκρήξεις· οι καταστρεπτικότερες έγιναν κατά τα έτη 1519, 1548, 1571, 1592, 1642 και 1802· σήμερα είναι ελάχιστα ενεργό. Στο κέντρο του κρατήρα του Π., που έχει ελλειψοειδές σχήμα και βάθος 300 περίπου μ., με τοιχώματα που φέρουν θειώδεις επικαλύψεις, υπήρχε λιμνοθάλασσα στη θέση της οποίας σχηματίστηκε αργότερα ένας θόλος. Στην κορυφή του Π. έφτασε για πρώτη φορά, το 1519, ο Ισπανός Ντιέγκο ντε Ορντάθ, υπαρχηγός αργότερα του στρατού του Φερνάνδου Κορτές. To ηφαίστειο Ποποκατέπετλ, που, είχε σημειώσει στο παρελθόν αρκετές καταστρεπτικές εκρήξεις.